Piętowski Wojciech psd. Adam Ort

Wojciech Piętowski, pseudonim Adam Ort – kompozytor, pianista, inżynier i reżyser dźwięku.

W pierwszych latach powojennych Wojciech Piętowski uczył się w Szkole Wojciecha Górskiego, którą ukończył w 1948 roku. Po maturze studiował na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej i uzyskał tytuł inżyniera. Równocześnie ze studiami politechnicznymi kontynuował naukę gry na fortepianie. Ukończył również średnią szkołę muzyczną w  Warszawie w  tej klasie instrumentu. Jego profesjonalnym, muzycznym debiutem (1949) była gra jako pianisty i akordeonisty w jazzowym zespole Marabut, działającym pod patronatem Jazz Club YMCA (Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Młodych Mężczyzn) w  Warszawie. Występy zespołu, którego współzałożycielem i kierownikiem był znany później aktor Edmund Fetting, cieszyły się ogromnym powodzeniem. Po likwidacji przez władze popularnej i pożytecznej „cioci Imci” zorganizował i prowadził zespół muzyczny akompaniujący solistom, występującym na estradach oraz biorących udział w nagraniach radiowych i płytowych.

W latach 1951–1979, współpracował jako technik, inżynier i reżyser dźwięku, z  Warszawskimi Zakładami Fonograficznymi, przekształconymi po reorganizacji na Przedsiębiorstwo Państwowe „Polskie Nagrania”. Jako specjalista w dziedzinie elektroakustyki (reżyser dźwięku) uczestniczył w nagraniu ponad trzystu płyt gwiazd polskiej estrady.

W roli kompozytora zadebiutował w 1959 roku. Jest autorem muzyki do ponad 150 piosenek napisanych dla polskich sław piosenkarskich, m.in. Anny German,  Haliny Kunickiej,  Bohdana Łazuki,  Czesława Niemena,  Jerzego Połomskiego,  Sławy Przybylskiej,  Ireny Santor,  Piotra Szczepanika,  Teresy Tutinas,  Violetty Villas i Zbigniewa Wodeckiego. Wiele piosenek komponował specjalnie do polskich filmów.

Był laureatem I nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68 za piosenkę Spróbujmy jeszcze raz. W 1963 piosenka Dzisiaj, jutro, zawsze  została uznana w plebiscycie Polskiego Radia za przebój roku oraz przebój 20-lecia. Na corocznych festiwalach w Sopocie nagrody za interpretację jego piosenek zdobywali również wykonawcy zagraniczni:

– Patsy Ann Noble z Wielkiej Brytanii – IV nagroda za Najlepszy dzień (1965),

– Jean Turner z USA – V nagroda za Deszczem, zawieją (1965),

– zespół Scafell Pike ze Szwecji – I nagroda za Dzisiaj, jutro, zawsze (1974),

– Corina Chiriac z Rumunii – Bursztynowy Słowik za Nigdy więcej  (1975).

W telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 89 (w reżyserii  Ryszarda Wolańskiego) został poświęcony karierze muzycznej Wojciecha Piętowskiego, jako oddzielne hasło.

Z inicjatywy przyjaciół 5 października 2007 został nagrany na żywo w warszawskim Centrum Łowicka album płytowy p.t. KOMPOZYTOR – WOJCIECH PIĘTOWSKI – PIOSENKI i ukazał się na rynku muzycznym jeszcze w tym samym roku. Obejmował 17 przebojowych piosenek kompozycji Wojciecha Piętowskiego w aranżacji Janusza Bogackiego i Andrzeja Jagodzińskiego oraz w wykonaniu znanych piosenkarek i piosenkarzy. Śpiewała je swoim czasie cała Polska. Album ten jest obecnie „białym krukiem” dla kolekcjonerów oraz sympatyków tego typu muzyki lekkiej i sentymentalnej, podobnie jak unikatowe, sprzed lat, nagranie piosenki „Ścigam cień” Wojciecha Piętowskiego, w duecie z Ewą Wanat.