Menu
Urodzony 06.04.1935 r. w Warszawie jako Syn Zygmunta (inżyniera, przed II wojną światową dyrektora technicznego firmy spawalniczej „Perun”, po wojnie profesora Politechniki Warszawskiej, twórcy katedry spawalnictwa) i jego żony Marii z domu Wakulskiej.
Marek z rodzicami
W czasie wojny pobierał naukę na tajnych kompletach, po Powstaniu Warszawskim wywieziony do Jędrzejowa i Krakowa, gdzie uczył się w Gimnazjum Ćwiczeniowym i należał do szczepu zuchów przy kościele Ojców Franciszkanów.
W 1948 r. powrót do Warszawy, kontynuacja nauki w Szkole Wojciecha Górskiego na ul. Smolnej. Przynależność do drużyny harcerskiej „Czarna Jedynka” aż do jej samorozwiązania.
Matura w szkole Górskiego w 1951 r. Studia i dyplom magistra inżyniera spawalnika na Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Mechaniczno – Technologicznym.
W latach 1957-60 praca w Energomontażu-Północ na stanowisku Głównego Spawalnika przy budowie elektrowni m. in. na Żeraniu, w Łodzi, Koninie – Adamowie, Gdyni, „Pomorzany” w Szczecinie, w Białymstoku. Badania spoin z wykorzystaniem izotopów promieniotwórczych
W latach1960-65 praca w Biurze Urządzeń Techniki Jądrowej.
W latach 1965 – 2000 praca najpierw w Zakładzie Zastosowań Izotopów Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN a następnie w Instytucie Badań Jądrowych (Instytucie Energii Atomowej – IEA) w Świerku. Badania gazowymi znacznikami promieniotwórczymi szczelności podziemnych przewodów kablowych, telekomunikacyjnych, miejskich i międzymiastowych jak również rurociągów gazowych i naftowych w Polsce, np. Rurociągu Naftowego „Przyjaźń” oraz w ówczesnej Czechosłowacji i ma Węgrzech.
Kierownik Zakładu Metod Zapewnienia Jakości w IEA. Okresowa diagnostyka reaktorów jądrowych „Ewa” i „Maria” w Świerku, instalacji petrochemicznych w Płocku. Organizacja laboratorium badań nieniszczących przy Elektrowni Jądrowej w budowie w Żarnowcu. 1971-72 staż w Centre d’Eetudes Nucléaires, Section des Techniques Avancées w Saclay, Francja, w projekcie budowy elektrowni jądrowej Superphenix 1000 MW z reaktorem na neutrony prędkie chłodzonym sodem. Francuski dyplom kontrolera reaktorów jądrowych i ekspert techniczny Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA).
Wykładowca, egzaminator, audytor laboratoriów badań nieniszczących w Maroku, Algierii (9 miesięcy), Tunezji (5 lat), Egipcie ( badanie reaktora w Inshas), Sudanie, Tanzanii , Kenii, Ghanie, Kamerunie, RPA, Syrii , Iranie , Arabii Saudyjskiej , Indiach, Myanmar , Wietnamie, Mongolii Japonii, Turcji , Bośni i Hercegowinie, RFN.
W latach 2000-2010 aż do emerytury praca w Urzędzie Dozoru Technicznego i firmie badań nieniszczących NDTEST w Warszawie.
2018. Z żoną i wnuczką.
Wieloletni członek Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań Nieniszczących (ASNT), wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Badań Nieniszczących w Chorzowie. Certyfikat 3-go stopnia UDT-CERT w Badaniach Radiograficznych (w systemie Wspólnoty Europejskiej). Audytor Wiodący Brytyjksiego Instytutu Normalizacji (Leading Assessor BSI) i Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji. Powołany przez premiera do Krajowej Rady ds. Certyfikacji. W latach 2007-2008 ekspert techniczny w projektach Wspólnoty Europejskiej dotyczących akredytacji jednostek inspekcji technicznej w Tunezji.
Laureat państwowej nagrody w dziedzinie atomistyki. Złoty Krzyż Zasługi, Medal im. Stanisława Olszewskiego.
Żona: Maria z domu Próchniewicz, ur.08.12.1946 r., inżynier elektronik. Dzieci : Krzysztof (1971) i Tomasz (1975) urodzeni w Warszawie oraz córka Ines urodzona w 1977r. w Kartaginie (Tunezja).
Ulubione rozrywki: wędrówki po górach, wyprawy rowerowe (Zakopane, Augustów), muzykowanie – pianino, jazz.