Menu
SPRAWY CZŁONKOWSKIE
WITAMY NOWYCH CZŁONKÓW TOWARZYSTWA
♥ Wszystkich nowo pozyskanych członków witamy zawsze serdecznie, ale to „pozyskanie” jest szczególne i pragniemy poświęcić mu trochę więcej miejsca. Tadeusz Orłowski (ur. w 1917 r.), syn prof. Władysława Orłowskiego, którego imię nosi szpital czerniakowski, jest wybitnym polskim nefrologiem członkiem PAN. Był założycielem Kliniki Transplantologii AM, w której ciągle jeszcze pracuje naukowo jako profesor emeritus. Do szkoły Wojciecha Górskiego uczęszczał w latach 1930-36. Naukę w szkole wysoko sobie ceni, a lata szkolne wspomina bardzo ciepło. W latach studenckich i późniejszych, zapisał się nadzwyczajnymi dokonaniami we wspinaczce tatrzańskiej. Wspinał się nawet w czasie okupacji, łącząc działalność sportową z konspiracyjną (na zlecenie rządu londyńskiego przygotowywał trasę przerzutową przez Tatry i Słowację na Zachód). Był prezesem konspiracyjnie działającego Klubu Wysokogórskiego i redaktorem konspiracyjnego „Taternika”. Po wojnie wspinał się w Alpach, Pirenejach, Górach Diamentowych w Korei, w Górach Skalistych, ale stopniowo praca naukowa i powołanie lekarskie wypierały zainteresowania górskie. Wielu wychowanków szkoły Górskiego traktowało dotychczas Tadeusza Orłowskiego, wybitnego lekarza i Tadeusza Orłowskiego, wybitnego taternika – jako dwie różne osoby. Niech więc od teraz będzie już wiadome, że jest to ta sama osoba, a do tego – od początku 2005 r – członek naszego towarzystwa.
INFORMACJE RÓŻNE
♣ 12 stycznia 2005 r. na pierwsze noworoczne zebranie członków połączone z dystrybucją książki „Pamiatka 125-lecia szkoły Wojciecha Górskiego” przybyło ponad 30 osób, w większości w celu nabycia książki i wpłacenia składki członkowskiej. Było tłoczno, ale przyjemnie. Koleżanki z Zarządu serwowały kawę i herbatę , skarbnik Ewa mozolnie wypisywała pokwitowania. Barbara Łempicka (mat.1948) przyniosła imponujący album ze zdjęciami i wpisami dotyczącymi jej kontaktów koleżeńskich, który – z powodu natłoku przybyłych – wiele osób nie obejrzało, a Krzysztof Słomczyński (mat. 1951) przyniósł ciekawe fotografie szkolne, które komputerowo skopiowane dostarczył później listownie.
♣ Dystrybucja książki postępuje stopniowo. Dzięki hojności niektórych koleżanek i kolegów udało się odzyskać część kwoty wydanej na opracowanie książki (skład, korekta, druk). Na ogół członkowie biorą jeden egzemplarz, ale bywa, że biorą więcej, i wtedy płacą o 5 zł. mniej. Do absolutnych rekordzistów- nabywców naszej księgi należy kol. Zygmunt Peuker (mat.1939), który wziął już 5 egzemplarzy. Redakcja książki ma nadzieję, że wkrótce napłyną Wasze opinie o całym przedsięwzięciu i opracowanym „dziele”. Będziemy wdzięczny za wszystkie krytyczne opinie poza jedną, odnośnie jakości zdjęć kolorowych. Zostały, niestety, spartaczone przez wydawnictwo Comandor. Lepsze były już w egzemplarzu próbnym wyprodukowanym przez wydawnictwo diecezjalne w Sandomierzu. Miały byś ulepszone, a wyszły tak jak to widać…W dzisiejszych czasach kolorowych magazynów i upowszechnionej technice druku kolorowego, jest to chyba rzadkie „osiągniecie” wydawnicze.
♣
KRONIKA ŻAŁOBNA
Koniec ubiegłego roku przyniósł śmierć dwóm naszym wybitnym członkom-seniorom i dobrym kolegom:
26 grudnia zmarł Edmund Górecki (ur. w1908 r.), a 29 grudnia – Michał Więckowski (ur. w 1909 r.). Obaj byli Członkami Honorowymi naszego towarzystwa i jednocześnie wybitnymi działaczami harcerskim, druhami 25 WDH im. Stanisława Żółkiewskiego, działającej przy szkole Wojciecha Górskiego od lat poprzedzających pierwszą wojną światową. Edmund, noszący wiele mówiący przydomek Milczący Borsuk, reprezentował polskie harcerstwo na międzynarodowych zlotach i jamboree na Węgrzech w 1933 r. Był instruktorem na ostatnim przed wojną obozie harcerskim nad Wigrami. W czasach powojennych uczestniczył czynnie w spotkaniach i działaniach organizacyjnych wychowanków szkoły. Sponsorował sympozjum na jubileusz 125-lecia szkoły. Niestety, nie doczekał wydania naszej księgi jubileuszowej i dla tego egzemplarz jej złożyliśmy razem z trumną do Jego grobu na cmentarzu wilanowskim, gdzie został pochowany.
Michał, noszący przydomek Nastroszony Kruk też czynie działał w drużynie żółkiewszczaków i przez szereg lat był jej drużynowym. Brał czynny udział w spotkaniach i działaniach organizacyjnych naszego stowarzyszenia. Przekazał do archiwum szereg pamiątek związanych ze Szkołą. Wziął udział w sympozjum jubileuszowym, na którym wygłosił prelekcję-gawędę bez wspierania się zapisanym tekstem. Niemal do końca swoich dni interesował się pracami nad wydaniem książki, którą mógł jeszcze zobaczyć przed śmiercią. Zgodnie ze swoim życzeniem pogrzeb Jego miał miejsce na cmentarzu przy Instytucie Niewidomych w Laskach.
Będzie nam Ich brakować i na pewno będziemy Ich pamiętać.
– Ze znacznym opóźnieniem dotarła do nas smutne wiadomości o śmierci naszych kolegów: Jacka Brzezińskiego (mat. 1952) w 2003 r. i Ludwika Mieczkowskiego (mat.1951) w 2004 r.
HARMONOGRAM SPOTKAŃ (pierwsza połowa 2005 r.)
¹ Spotkania towarzyskie odbywają się w każdą drugą środę miesiąca w lokalu Towarzystwa Przyjaciół Warszawy (TPW) na ul. Nowomiejskiej 5/1 (Stare Miasto). W trakcie spotkań działa telefon TPW: 831 53 32.
¹ Pamiętamy, że – jak co roku – w dniu św. Wojciecha, tj. 23 kwietnia 2005 (piątek) w archikatedrze św. Jana o godz.1800 odprawiona zostanie uroczysta msza św. za duszę Patrona i wszystkich zmarłych kolegów. Zwykle, od rana tego dnia w LX Liceum im. W. Górskiego obchodzony jest Dzień Patrona, na który byli wychowankowie są zawsze serdecznie zapraszani.
WASZE – NASZE DOKONANIA
Za Zarząd
luty, 2005 r.