Mieczysław i Ryszard Wesołowscy byli synami Władysława i Anny z d. Federowicz. Obaj byli uczniami Szkoły Wojciecha Górskiego; Mieczysław od II klasy w 1932 r., Ryszard – od 1933 r.. W czasie okupacji kontynuowali naukę na tajnych kompletach, prowadzonych częściowo w ich rodzinnym mieszkaniu przy ul. Nowogrodzkiej 12 m. 10.
Mieczysław Wesołowski psd. Kot w 1942 r. otrzymał okupacyjne świadectwo dojrzałości, ale wcześniej, już w grudniu 1939 r., dodając sobie lat, wstąpił do ZWZ, włączonego później do AK. Uczył się też w tajnej podchorążówce otrzymując stopień kaprala. Zaliczył 2 lata tajnej Szkoły Nauk Politycznych. Pracę znalazł w szpitalnictwie jako tłumacz niemieckiego. W grudniu 1943 ożenił się. Przed powstaniem, wraz ze swoją drużyną został przeniesiony do Kompanii Maria w pułku Garłuch.
Po nieudanej akcji na lotnisku i wycofaniu się 7 pp Armii Krajowej „Garłuch” Niemcy rozpoczęli krwawą pacyfikację Okęcia. Trwała kilka dni. W jej wyniku zginęło wielu powstańców, wśród nich dowódca II batalionu mjr „Zawisza” (Aleksander Mazur).
Kapral Mieczysław Wesołowski 1938/39W drugim dniu powstania Mieczysław ze swoją drużyną znajdował się w domu przy Al. Krakowskiej 175. Niemcy odkryli grupę powstańców z kompanii „Maria”, w ich punkcie zbiorczym. Żołnierze podjęli obronę. Natarcie niemieckie odbyło się przy udziale ckm-ów i moździerzy. Obrona trwała kilka godzin. Po nieudanej próbie zdobycia budynku, Niemcy sprowadzili miotacze ognia i podpalili dom. W płomieniach zginęli powstańcy oraz ludność cywilna. Ci, którzy próbowali uciekać, zostali schwytani i rozstrzelani pod murem domu. Ciała rozstrzelanych wrzucano do ognia. Otoczeni przez Niemców, którzy nie brali jeńców, nie mieli wiele szans przeżycia. Mieczysław zdążył jeszcze wydać rozkaz ucieczki przez okna w tylnej oficynie domu, ale sam nie zdołał ocalić siebie. Zginął w płomieniach miotacza ognia.
Granitowa tablica osadzona na niewielkiej kapliczce przy domu w Al. Krakowskiej 175 upamiętnia tragiczne wydarzenia z 2 sierpnia 1944 roku. Zginęło wówczas ok. 50 osób, w tym 8 sanitariuszek z kompanii „Maria” oraz starszy z braci Wesołowskich, Mieczysław. Miejscem pamięci opiekuje się Szkoła Podstawowa nr 88 https://wlochy.um.warszawa.pl/-/pomnik-7pp-ak-garluch-Bibliografia
Postać Mieczysława Wesołowskiego jest wzmiankowana i opisywana w szeregu publikacji.
J. Wroniszewski – Ochota 1939-1945
S. Podlewski – Wolność krzyżami się mierzy
S. Podlewski – Kompania Maria przestaje istnieć WTK nr 33
Ryszard Wesołowski po przybyciu do Anglii 1946
Ryszard Wesołowski (Merriman) psd. Sten, Bąk uczęszczał na tajne komplety w Szkole W. Górskiego do 1943 r. ale maturę otrzymał w innej szkole. W 1944 r. znalazł pracę jako strażak w firmie Franaszek. W powstaniu walczył na Okęciu, tak jak brat Mieczysław, w kompanii Maria pułku Garłuch. Oddział wycofał się do Lasu Kabackiego, prawdopodobnie dla dozbrojenia się u stacjonujących tam partyzantów. Bez zwłoki powrócił na Mokotów dołączając do pułku Baszta k-1. Ryszard ranny w postaniu został wywieziony do obozu jenieckiego Stalag XI A w Altengrabow. Po wyzwoleniu obozu przez wojska amerykańskie dotarł do II Korpusu we Włoszech, z którym przedostał się do Wielkiej Brytanii. Ukończył tam studia z dziedziny włókiennictwa i założył rodzinę. Zmienił nazwisko na Merriman. Do kraju nie wrócił. W marcu 2011 r. został awansowany do stopnia podporucznika. Ostatnie lata przed śmiercią spędził w Paryżu. Zgodnie ze swoją wolą został pochowany na Powązkach w Warszawie.
Bibliografia
Kubalaski – W szeregach Baszty
A. Woszczyk – Baszta K-1 walczy
L. Bartelski – Mokotów
R. Merriman (Wesołowski) – Archiwum Historii Mówionej w zbiorach Muzeum Powstania Warszawskiego, Rozmowę prowadziła i nagranie wykonała Małgorzata Brama we Francji, 3 kwietnia 2006 r.
Opracowane na podstawie odręcznych notatek młodszej siostry obu braci Wesołowskich, Elżbiety Jezierskiej z d. Wesołowskiej, również absolwentki Gimnazjum i Liceum p.w.św. Wojciecha Fundacji Górskich na ul. Smolnej 30.
wb