EPIDEMICZNY

Ostatni Komunikat – jeszcze z ubiegłego roku – zawierał tylko życzenia noworoczne. Utrzymane były w duchu optymistycznego oczekiwania końca pandemicznej zarazy widzianej jako wojna jednoczącego się świata z podstępnym wrogiem noszącym miano Sars-CoV. Miano takie (mogliby je nosić jacyś filmowi kosmici) jest naukowym oznaczeniem wirusa nękającego nas do dzisiaj. Mijają już dwa lata codziennych komunikatów o kolejnych falach pandemii, szczepionkach, zgonach starych i młodych, zaszczepionych i nieszczepionych („Nie, bo nie” – Pamiętacie kto to powiedział?). Słowo wirus stało się najczęściej używanym, a końca wojny nie widać. Więc wybaczcie, będzie minorowo.

POŻEGNANIA

Podajemy tutaj tylko dane podstawowe zmarłych członków Towarzystwa. Wszyscy byli aktywnie włączeni w nasze działania na rzecz podtrzymywania tradycji Szkoły. Swoim odejściem pozostawili nas w głębokim żalu, ale będą trwać w naszej pamięci. W planowanym Słowniku Biograficznym pragniemy zamieścić bogatsze informacje – jeśli tylko dostaniemy od rodzin jakieś dane.

W 2021 roku odnotowaliśmy odejścia następujących osób:

† 7 IV Alicja Nassalaska (88), członek sympatyk (żona Tadeusza Nassalskiego),

† 3 IV Marek Jurkowicz(86), mat. 1952,

† 3 V Jerzy Trochimczuk (86), mat. 1952,

† 20 VI Jolanta Kozłowska (87), z d. Mieszkowska, mat.1951, aktywny członek Zarządu Towarzystwa,

† 22 VIII Jerzy Oziemski (91), mat. 1948,

† 9 IX  Marta Czerniewicz (96), wnuczka Wojciecha Górskiego (córka Jerzego), członek sympatyk.

† Z opóźnieniem dotarła do nas wiadomość o śmierci w dniu 21 V 2020 Bożeny Taczanowskiej (86) z                 d.Polec, mat. 1953.

Tak wielu zmarłych nie odnotowaliśmy jeszcze w żadnym z Komunikatów, które wydajemy od 30 lat!

MISCELLANEA

►W tym roku nie było bezpośrednich kontaktów z LX Liceum na Tołstoja, ani wyjazdów do Pamiątki, nie było też pocztu sztandarowego „Górali” na tradycyjnej mszy 23 kwietnia w Archikatedrze Warszawskiej (od nas tylko dwuosobowa reprezentacja). Spotkania na Starym Mieście trzeba było zawiesić, a kiedy już można było je organizować, to tylko na jednym dopisała frekwencja – we wrześniu było 8 osób.

Natomiast na ostatnim grudniowym, czyli „gwiazdkowym”, było nas dwanaścioro, a przecież jest to szczyt kolejnej fali epidemicznej. Efekt determinacji czy wiara w skuteczność szczepień?

Spotkanie zorganizowali stali organizatorzy – Basia i Karol, którzy wykaraskali się z dołka zdrowotnego (życzmy im, żeby był to trwały efekt). Jak za dawnych dobrych czasów był opłatek, ciasta, i wino też. W trakcie odczytywania przez Wojtka wiersza Cz. M. Szczepaniaka „Nieraz szkoła śni mi się…” Ewa oświadczyła gwałtownie, że to plagiat z Juliana Ejsmond i na dowód wyrecytowała z pamięci osiem, tak, osiem  zwrotek „Bajki o szkole” ze zbioru Patrząc na moich synków wzbudzając tym podziw i aplauz zebranych. Jednak o plagiacie nie ma mowy. Oba wiersze są o tęsknocie za latami szkolnymi, Szczepaniak nawiązuje do dnia dzisiejszego, stosuje wiersz biały. Końcowe dwa wersety w jego utworze

Dlaczego Nieśmiertelny nas nie szczepi?  

Pewnie na kwarantannie – samotność Ziem docieka.

Ejsmont zaś klasycznie rymuje: Aż kiedyś przyjdzie godzina,

godzina szczęścia bez miary!

Pójdziemy po dzwonku ostatnim

do nieba gdzieś na wagary!

►Oddział Staromiejski Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, którego jesteśmy członkiem zbiorowym, i z którego lokalu korzystamy, obchodził w tym roku 65 lat działalności. Uroczysty wieczór zorganizowany w Muzeum Niepodległości przyjął postać okolicznościowej akademii. Właściwie był to benefis pani Krystyny Grzelak, która z powodzeniem prezesowała oddziałowi w latach 2001-20019 i wydaje się w dalszym ciągu być jego spiritus movens.

►Z inicjatywy rodziny zmarłego w 2015 r. Wojciecha Wacława Albińskiego (mat. 1952), na frontonie szkoły im. Józefa Piłsudskiego we Włochach 1 grudnia b.r. erektowana została tablica poświęcona naszemu koledze . Wojtek – znany nam jako Wacek – w latach okupacji niemieckiej był uczniem tej włochowskiej szkoły. Inspirowany wspomnieniami napisał książkę o Powstaniu Warszawskim przeżywanym we Włochach – wtedy na obrzeżu Warszawy – „Achtung Banditen!”. Warto przypomnieć, że nasz kolega był laureatem Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza.

Czy nie byłoby dobre i ciekawe zabrać informacje o innych tablicach pamiątkowych związanych z naszą szkołą oraz jej absolwentami i wychowańcami?

► Sygnalizowane już wcześniej zamierzenie wprowadzenia do Internetu oryginalnej strony www. Towarzystwa – mimo dużego zaangażowania finansowego i czasowego (przygotowanie wstępnego projektu i materiałów do zamieszczenia) – nie zostało jeszcze zrealizowane. Strona miała być gotowa w grudniu – stąd wstrzymywanie się z Komunikatem. Niestety, koronawirus dopadł wykonawcę i musimy odczekać na jego wyzdrowienie, Przy okazji powtarzamy apel o nadsyłanie materiałów do zamieszczenia na tej stronie, osobistych i nie tylko, w postaci cyfrowej i do digitalizacji. Oryginały zwracamy!

►Czesława Mirosława Szczepaniaka przedstawiać nie trzeba, ale warto przypomnieć, że jest laureatem nagrody literackiej im. ks Jana Twardowskiego z 2019 r. Wiersze jego drukowała „Twórczość” i „Odra”. Jeszcze w 2020 r. ukazał się jego „Trzeci Alfabet. Wspomnienia z okolic Kwitnącej Jabłoni” wydany przez Gminny Ośrodek Kultury w Tarczynie, zawierający szkice biograficzne (239!) poświęcone krajanom okolic dawnego majątku Kopana – częścią jego stała się Pamiątka – a ogólnie Tarczyna. W bieżącym roku tenże ośrodek tarczyński wydał kolejny tomik utworów poetyckich, niestrudzonego w twórczości, naszego Młodszego Kolegi : „Z jednej i drugiej strony”. Jest to jego 168. opublikowana książka, z tego 145 wydał nakładem własnym.

►Wojciech Brański w 77 rocznicę rozpoczęcia Powstania Warszawskiego, po latach poszukiwań powstańczych śladów swego starszego brata i rozmyślań nad Powstaniem – – wydał w wyd. Bellona książkę zatytułowaną „Jędrek44 – Zapomniany powstaniec – Niepojęte powstanie”. Nie jest to zwykła powstańcza biografia, co mógłby sugerować tytuł. To odtworzone ślady kolei losu szarego powstańca i fikcyjna rozmowa z nieżyjącym bratem o niewyobrażalnie tragicznym w skutkach powstaniu (cztery razy więcej ofiar niż po bombie zrzuconej na Hiroszimę) oraz kwestii odpowiedzialności przywódców.

► W Narodowego Archiwum Cyfrowym uzyskaliśmy dostęp do materiałów związanych ze Szkołą, są w nich dwa teksty autorstwa Wojciecha Górskiego, prawdopodobnie jeszcze nie publikowane. Szerzej o nich w następnym Komunikacie.

* * *

Życzymy wszystkim zdrowych i pogodnych świąt Bożego Narodzenia

oraz „do siego roku”

(a kiedy ten – 2022 już nastąpi – pomyślności na każdy z jego 365 dni)

                                                                                                              Zarząd